کلمه خوانی:
در این روش نگاه شما متوجه تک تک کلمات میشود. اگر برای فهمیدن یک مطلب ساده حدود 275 تا 325 کلمه در دقیقه میخوانید روش شما کلمه خوانی است.کلمه خوانی سرعت مطالعه را کند میکند و مانع فهمیدن مطالب میشود.
مطالعه حین راه رفتن:
مطالعه طولانی همزمان با راه رفتن، باعث خستگی و کاهش زمان مفید مطالعه و بازدهی فرد میشود
گام برداشتن و حرکات مداوم کتاب، باعث تغییر مداوم عدسی چشم برای تطابق فاصله میشود و این مسئله به چشمها آسیب میرساند
هنگام راه رفتن فکر شما ناخودآگاه متوجه آن است که پای شما به چیزی گیر نکند، کی دور بزنید و برگردیدو... همه اینها تمرکز و یادگیری را کاهش میدهند.
برای برطرف کردن این مشکل بهتر است تا مدتی از حالتهای صحیح خواندن مانند نشستن پشت میز برای درس خواندن و نوشتن و یادداشت برداری که نیاز مبرم به نوشتن دارد، استفاده کنید
توجه داشته باشید که اگر با راه رفتن بهتر میفهمیدیم در کتابخانهها، جایی برای راه رفتن و مطالعه در نظر میگرفتند.
پر خوانی:
دانش آموزان دختر بیشتر از پسران دچار این مشکل هستند و بیش از اندازه مطالعه میکنند. آنها میخواهند که «واو» به «واو» و عین سطور کتاب را حفظ کنند و به همین دلیل مطالب را مرتبا تکرار میکنند.
این روش اضطراب زاست و خود ناشی از وسواس بی مورد و اضطراب است.
مطالعه با این روش بسیار وقت گیر است و باعث خستگی زود رس مغز میشود.
با این روش بیشتر مطالب را حفظ میکنیم و کمتر مفهومی میخوانیم. به همین جهت مطالب زود تر فراموش می شوند و باعث عدم نتیجه گیری مطلوب و نهایتا سرخوردگی و آسیب رسیدن به خود باوری و کاهش اعتماد به نفس دانش آموز میشود.
مطالعه با وسایل صوتی و تصویری:
برخلاف نظر عدهای از دانش آموزان که فکر میکنند مطالعه در کنار تلویزیون و ضبط صوت مفید تر است، باید توجه کرد که عملکرد مغز و ذهن انسان به گونهای نیست که قادر باشد توجه و تمرکز خود را همزمان به چند مسئله معطوف کند. به همین جهت مطالعه در این حالت باز دهی موثری ندارد.
باز هم توجه داشته باشید که اگر شنیدن موسیقی موقع مطالعه مفید بود، کتابخانه های مدرن دنیا موسیقی ملایمی در سالن مطالعه پخش میکردند.
برگشت به عقب (دوباره خوانی):
اگر متوجه میشوید که هنگام مطالعه چشمتان به عقب میجهد تا مطالب را دوباره بخواند، باید بدانید که عادت به دوباره خوانی غیر ضروری دارید.
گرچه در بسیاری از موارد لازم است برای یادگیری کامل، مطلبی را دوباره بخوانید ولی گاهی این کار به صورت یک عادت غیر ضروری در میآید.
این روش باعث کاهش یادگیری عمیق، تکرار نابجا، کاهش سرعت و پیشرفت مطالعه میشود.
وسواس در مطالعه:
دانش آموزان وسواسی پس از خواندن یک مطلب، دچار تردید میشوند که آیا آن مطلب را خوب فهمیدهاند یا نه. به همین دلیل دوباره آن مطلب را میخوانند این افراد برای یادگیری مطلبی کوتاه، وقت و انرژی بسیار زیادی صرف میکنند. گرچه وسواس زیر مجموعه اختلالات اضطرابی است و دلایل گوناگون دارد اما میتواند ریشه ارثی نیز داشته باشد. برای درمان آن شجاعت به خرج دهید، یکباره تصمیم بگیرید که مطلب را دیگر دوباره خوانی نکنید. در انتهای مطالعه با طرح سئوال یادگیری خود را محک بزنید. اگر پرسشها را به خوبی پاسخ دادید جایی برای نگرانی وجود ندارد. با تکرار این روش از وسواس در خواندن خلاص میشوید.
مطالعه بی وقفه:
ساعتها مطالعه پیوسته و بی وقفه و بدون استراحت، موجب خستگی شده و کارایی شما را کم میکند. استراحت 10 تا 15 دقیقهای بین مطالعه دروس نه تنها وقت شما را نمیگیرد بلکه باعث افزایش بهره وری نیز می گردد.
طول زمان مطالعه بر اساس ویژگیهای فردی تنظیم میشود اگر شما به درسی علاقه کمتری دارید زمان مطالعه آن را کوتاه تر و اگر علاقه بیشتری دارید زمان مطالعه را طولانیتر در نظر بگیرید.
برای تشخیص اختصاص دادن زمان به دروس، زمان مطالعه خود را یادداشت کنید تا روش خود را بشناسید سپس براساس آن طول جلسه مطالعه خود را تنظیم کنید.
کند خوانی:
از آنجا که برای کنکور دوره و تکرار دروس اهمیت فراوانی دارد، افرادی که کند مطالعه میکنند فرصت زیادی برای تکرار ندارند و نتیجه مطلوبی به دست نمیآورند سرعت مطالعه مناسب چیزی بین 400 تا 1000 کلمه در دقیقه است.
بنابراین سرعت خواندن خود را با توجه به اهمیت مطالب تنظیم کنید. مقدمه و مطالب کم اهمیت را با سرعت بیشتری بخوانید ولی هنگام رسیدن به سطور کلیدی و مفهومی، با فکر، دقت و تامل بیشتری بخوانید.
آسیب شناسی سه نوع کند خوانی:
اول: کند خوانی بیشتر افراد ناشی از آن است که مطالعه آنها همراه با نگرانی، اضطراب، تشویش فکری و عدم تمرکز انجام میشود که یادگیری و سرعت خواندن را کاهش میدهد.
دوم: کند بودن مطالعه عده دیگر مربوط به رعایت نکردن فنون و شرایط مطالعه است.
سوم: کند خوانی گروهی دیگر مربوط به ضعف دید چشم آنان است اگر چشمهای شما زود خسته میشوند یا موقع مطالعه دچار سر درد میشوید لازم است به چشم پزشک مراجعه کنید.